Karol Michler

(1856–1926), majster młynarski, założyciel zakładów przy ul. Wolskiej 40.
Urodził się 16 lipca we wsi Wielka Wola. Był synem Jana Augusta (zm. 1871), młynarza i właściciela ogrodu w centrum Warszawy, i Zuzanny z Hochów (zm. 1880). Michlerowie (podobnie jak wiele rodzin młynarskich w Warszawie) wywodzili się prawdopodobnie z Saksonii, skąd przybyli do Polski za panowania Augusta II. Karol ożenił się z Krystyną Julią z Wolframów (1857–1931), z którą miał trzech synów: Ryszarda Krystiana (1885–1943), Wacława Jana (1887–1920) i Aleksandra Czesława (1892–1936) oraz córkę Julię Augustę (ur. 1894). Zbudował przy ul. Wolskiej nowoczesny młyn parowy i kamienicę, uwiecznioną przez Józefa Szczepańskiego (1922–1944) w powstańczej piosence Pałacyk Michla. W 1889 r. założył Zakłady Zbożowe „Karol Michler i Spółka”, które szybko zyskały uznanie w Warszawie oraz za granicą. W 1908 r. kupił kamienicę przy ul. Chmielnej 13, w której mieścił się zakład kąpielowy „Diana”. Sześć lat później nabył majątek ziemski w Radzikowie. Do spółki Michlera w latach późniejszych dołączyli synowie. Po kryzysie podczas I wojny światowej przedsiębiorstwo ponownie podźwignęło się dzięki ich energii. Karol zmarł nagle 28 stycznia 1926 r.

[Na podstawie: Tadeusz Władysław Świątek, Rody starej Warszawy, Warszawa 2000; biogramy na stronie www: http://www.warszawska-wola.strefa.pl/ludzie.htm]