Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1860–1931), przemysłowiec.
Urodził się 25 grudnia w Warszawie, jako syn Konstantego Edwarda (1817–1886), współwłaściciela warszawskiego browaru, i Doroty Karoliny z domu Klawe. Miał sześcioro rodzeństwa, m.in. Feliksa (1855–1923), przemysłowca, Karola (1862–1917), właściciela majątku Niedziałka pod Mińskiem Mazowieckim oraz Jadwigę (1864–1911), żonę petersburskiego adwokata Antoniego Glinojeckiego. Kazimierz Ludwik w 1884 r. wszedł do spółki Karola Haberbuscha (syna Błażeja) i Konstantego Schiele. Pod ich kierownictwem zakład błyskawicznie się rozwinął i przekształcił w spółkę akcyjną. W niedługim czasie browar stał się jednym z pięciu największych w Królestwie Polskim. Zakład zapewniał świadczenia socjalne wszystkim bez wyjątku pracownikom, m.in. lekarza, aptekę, kasę zapomogową, przedszkole dla dzieci, dotowanie nauki, prowadzenie biblioteki. Po I wojnie światowej wobec zagrożenia bankructwem dokonano fuzji z kilkoma mniejszymi browarami stołecznymi, co stworzyło podwaliny pod potężne przedsiębiorstwo: Zjednoczone Browary Warszawskie pod firmą „Haberbusch i Schiele” SA. Browar zdobywał wielokrotnie medale i wyróżnienia na wystawach międzynarodowych i targach krajowych. Kazimierz Ludwik ożenił się z Anną z Temlerów, z którą miał bliźniaków Aleksandra i Kazimierza. Zmarł 28 lutego 1931 r. i został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: biogram autorstwa Aliny Szklarskiej-Lohmannowej, Polski Słownik Biograficzny]