Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1854–1920), pediatra.
Urodził się w Warszawie, 25 października. Jego rodzice – Ludwik Anders i Paulina z Weytów – wyznania ewangelicko-augsburskiego, przybyli z Leszna Wielkopolskiego (niem. Lissa w zaborze pruskim). Edukację na poziomie gimnazjalnym i uniwersyteckim odbył w Warszawie, gdzie w 1876 r. otrzymał dyplom lekarski. Został ordynatorem kliniki chorób wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1877–1878 podczas wojny rosyjsko-tureckiej pełnił służbę w szpitalach polowych. W 1885 r. został ordynatorem Domu Podrzutków im. ks. Boduena w Warszawie. Funkcję tę sprawował przez dziesięć lat. W 1905 r. otrzymał stanowisko pomocnika lekarza naczelnego w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie oraz zarządcy Domu Wychowawczego przy tej instytucji. Uczestniczył w pracach sekcji pediatrycznej Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego. Był współredaktorem „Polskiego Przeglądu Pediatrycznego”. Interesował się fotografią, przewodniczył nawet Towarzystwu Fotograficznemu Warszawskiemu. Poślubił Anielę z Hochów. Zmarł 11 lutego 1920 r.

[Na podstawie: biogram autorstwa Ludwika Zembrzuskiego, Polski Słownik Biograficzny]