Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1908-1980) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.

Urodził się 19 sierpnia 1908 r. w Warszawie, w rodzinie ewangelicko-augsburskiej, był synem Jana (ur. w 1850 r.) i Stanisławy z Makarewiczów (1883-1959). Rodzina Daabów pochodzi z okolic Reinheim w Niemczech (Hesja), kolebką rodu jest miasteczko Groß Bieberau. Pradziadek Mieczysława, mistrz stolarski Johann Sebastian Daab, przybył do Królestwa Polskiego w 1838 r. Wraz z rodziną - żoną Anne Kathariną Rothenhäuser i 8-giem dzieci - osiedlił się w Bednarach k. Sochaczewa. Nazwisko Daab jest notowane w Warszawie od 1842 r., dokąd przeprowadzili się trzej synowie Johanna.

Mieczysław uczęszczał do Prywatnego Męskiego Gimnazjum im. Mikołaja Reja Zboru Ewangelicko-Augsburskiego Świętej Trójcy w Warszawie, następnie Męskiego Gimnazjum Tadeusza Sadkowskiego. Ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu w 1934 r. i został przydzielony do do 41. eskadry 4 pułku lotniczego w Toruniu. Wziął udział w wojnie obronnej 1939 r. Zdążył wykonać zaledwie 3 loty bojowe, po czym został skierowany do Rumunii, a stamtąd trafił do eskadry bojowej w bazie lotniczej Lyon-Bron. W czerwcu 1940 r. został wysłany do Anglii i przydzielony do 301 Dywizjonu Bojowego RAF. Został ranny podczas lotu nad Holandią, kiedy jego samolot został postrzelony. 18 sierpnia 1942 r. podczas jednego z kolejnych lotów nad Francją jego samolot został zestrzelony. Trafił do niemieckiej niewoli – przebywał w więzieniu w Dijon, Stalagu Luft III w Żaganiu, w końcu w Luckenwalde, gdzie doczekał wyzwolenia. Po wojnie trafił do Anglii, gdzie przebywał do emerytury. W 1977 r. wraz z żoną, Anną Leską (1910-1998; polską pilotką służącą w czasie wojny w ATA), powrócił do Polski. Zmarł 22 sierpnia 1980 r. w Warszawie, pochowany został na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. Został odznaczony Krzyżem Walecznych (czterokrotnie), Medalem za Loty Bojowe nad Europą (trzykrotnie), ponadto innymi odznaczeniami.

[na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989; Ewangelicy Warszawscy w walce o niepodległość 1939–1945, Warszawa 2007; wikipedia.pl]