Stanisław Leopold Pfeiffer

 

(1856–1929), współwłaściciel zakładów garbarskich.
Jego prapradziad Walter Pfeiffer przybył do Polski z Ballingen w Wirtembergii za panowania dynastii saskiej. W roku 1727 założył w Warszawie warsztat garbarski przy ul. Leszno, róg Orlej. Ożenił się z Polką, Anną Zuzanną Wilkowicz, z którą miał dwóch synów Jana Waltera i Jana Chrystiana. Obaj odziedziczyli fach po ojcu. Syn Jana Christiana, Jan Henryk przeniósł garbarnię na ul. Nowolipie. Jego syn, Stanisław Fryderyk (1819–1890), ojciec Stanisława Leopolda, ożenił się z Zuzanną Anatolią z Temlerów (1823–1910), córką Jana Temlera, również właściciela garbarni. Ich młodszy syn, Mieczysław Sylwester (1861–1918), był inżynierem, współzałożycielem fabryki motorów „Perkun” oraz działaczem społecznym. Stanisław Leopold studiował w Instytucie Naukowo-Doświadczalnym Przemysłu Garbarskiego w Wiedniu, a praktykował w Austrii i Paryżu. Po powrocie do kraju, razem z bratem Władysławem (1854–1898), założył przedsiębiorstwo garbarskie pod nazwą „Bracia Pfeiffer”. W roku 1899 do spółki przystąpili Jan Józef Szlenkier i Stanisław Froelich. W 1822 r. ożenił się z Marią Emilią Temler (siostrą swojej szwagierki Julii Amalii), zacieśniając jeszcze bardziej związki między rodzinami Pfeifferów i Temlerów. Z małżeństwa tego urodziło się dwóch synów: Józef Mieczysław, późniejszy przemysłowiec, oraz Stanisław Aleksander. Stanisław Leopold poza działalnością zawodową poświęcił się także filantropii. Zmarł 13 stycznia 1929 r. w Konstancinie, został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.

[Na podstawie: biogram autorstwa Ireneusza Ihnatowicza i Jerzego Tomaszewskiego, Polski Słownik Biograficzny, Józef Mieczysław Pfeiffer, Wspomnienia warszawskiego przemysłowca, Warszawa 2003; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, Warszawa 1932]