Seydel

 

Jako pierwszy pojawił się w Warszawie Maurycy Seydel (1814–1902), urodzony w Berlinie, który po ukończeniu gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim przybył do Warszawy w celu odbycia praktyki w winiarni Fukiera. Po zakończeniu kolejnych praktyk w zachodniej Europie w 1842 r. otworzył własną winiarnię z piwnicą przy ul. Widok 25 (róg ul. Marszałkowskiej) pod nazwą „Ermitage” w hotelu Warszawsko-Wiedeńskim. Następnie ok. 1898 r. przeniósł firmę do własnej kamienicy przy ul. Senatorskiej 36/38, gdzie, mimo bankructwa w 1935 r., przetrwała do wybuchu II wojny światowej pod zmienioną nazwą: E. Burckard i Sp. z o.o. Po Maurycym handel win prowadzili jego synowie: Hugon, Emil i Paweł Seydlowie, którzy po nabyciu plantacji winnej latorośli w Serbii otrzymali po 1890 r. nominacje na konsulów honorowych tego królestwa. Hugon pełnił w Warszawie funkcję konsula, a jego brat Paweł był wicekonsulem. W latach 1842–1935 firma nosiła nazwę: Dom Handlowy i Skład Hurtowy Win „Maurycy Seydel i Spółka”. Do wybuchu II wojny światowej zmarli wszyscy męscy przedstawiciele rodziny Seydlów. (TWŚ)
 

 

Posiadłość Hugona Seydla „Zagłobin” w podwarszawskim Skolimowie, 1914. TWŚ

 

Fragment dziennika Hugona Seydla w kalendarzyku kieszonkowym na rok 1916. Zbiory TWŚ, dar dla Muzeum Woli (Oddział MHW)

 

Wnętrze baru-winiarni Seydla „Zagłoba”, 1912. TWŚ

 

Wejście do baru-winiarni „Zagłoba” u zbiegu ulic Marszałkowskiej i Siennej, 1910. TWŚ

 

Salon Seydlów w mieszkaniu przy ul. Senatorskiej 36/38. Zdjęcie wykonane podczas karnawału, ok. 1900. TWŚ

 

Zakład Przyrodoleczniczy „Hugonówka” w podwarszawskim Konstancinie fundacji Hugona Seydla 1910. TWŚ