Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

Wzniesiony został w latach 1874–1875 dla zamożnego finansisty Jakuba Janasza. Jego projektantem był Jan Heurich starszy (1834-1887), który zaprojektował rezydencję w stylu francuskich pałaców przyulicznych. W 1893 r. pałac przeszedł w ręce rodziny Czackich i stanowił ich własność do 1939 r., kiedy to budowlę zakupił Polski Związek Przemysłowców Metalowych. Podczas II wojny światowej zabytek został tylko nieznacznie uszkodzony, jednak w okresie powojennym nowi użytkownicy doprowadzili do jego dewastacji. W latach 1970–1973 pałac przeszedł gruntowną renowację, stając się siedzibą dyrekcji Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Zrekonstruowano wówczas wystrój architektoniczny elewacji oraz wnętrz, wykorzystując m.in. francuskie wzorniki z epoki. W latach 2003-2007 miała miejsce kolejna renowacja zabytku. Niegdyś stojący w rzędzie kamienic, a dziś otoczony wysokimi blokami, jest przykładem dobrze zachowanego pałacu warszawskiego z drugiej połowy XIX wieku. Jego architekturę wyróżnia długi, ciągnący się przez całą szerokość elewacji frontowej, balkon pierwszego piętra ozdobiony żeliwną kratą.