Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1803–1874), cukiernik.
Przyszedł na świat w Warszawie. Jego ojciec, Jan Chrystian, urodził się w 1738 r. we Freiburgu w okolicach Drezna i przeprowadził do Warszawy. Matką była Johanna Wilhelmina z Krahnassów. Edward Bogumił rozpoczął pracę w warszawskiej cukierni Karola Lessla przy ul. Królewskiej 413 (naprzeciwko kościoła ewangelicko-augsburskiego). Jej tradycje sięgały jeszcze czasów saskich. W 1852 r. kupił od spadkobiercy Karola Lessla sklep z domem. W 1865 r. wydzierżawił samą cukiernię Józefowi Semadeniemu. Angażował się w działalność warszawskiej parafii ewangelicko-augsburskiej. W 1858 r. został członkiem Kolegium Kościelnego. Po wyjeździe prezesa Franciszka Ksawerego Szlenkiera do Paryża, zajął jego miejsce i pełnił tę funkcję aż do śmierci. Przeciwstawiał się m.in. zarządzeniu Konsystorza o wprowadzeniu języka niemieckiego do wewnętrznej korespondencji władz kościelnych. Był dwukrotnie żonaty: z Anną z Krahnassów i Krystyną Anną Schütz, z którą miał kilkoro dzieci. Jeden z ich synów, Leon Henryk, brał udział w powstaniu styczniowym. Drugi syn, Karol Ludwik, był ekonomistą. Po śmierci ojca przejął dom i kazał go przebudować według projektu Józefa Husa. Edward Adolf zdobył światową sławę w dziedzinie nauk przyrodniczych, Julian Teofil zasłużył się dla górnictwa. Edward Bogumił zmarł 16 marca 1874 r., został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989]