Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1854–1933), przemysłowiec, działacz społeczny.
Urodził się 21 marca w Zgierzu. Jego ojciec Edward (1822–1880) był Niemcem, trudnił się handlem. Matka, Ernestyna Wilhelmina Sapiencja pochodziła z rodziny Beyerów. Po ukończeniu gimnazjum realnego w Warszawie Edward Gustaw studiował w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu. Zaangażował się w pracę konspiracyjną. Sympatyzował z powstającymi wówczas kółkami socjalistycznymi (m.in. w swym domu na Lesznie ukrywał przed carską policją Ludwika Waryńskiego). Razem z bratem Karolem prowadził założoną w 1876 r. odlewnię żelaza i fabrykę maszyn „Bracia Geisler”, produkującą m.in. walce drogowe. Ożenił się z Józefą Marią Bevensée. Nie szczędził czasu i pieniędzy na działalność społeczną. Był współzałożycielem Banku dla Handlu i Przemysłu, kierował Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, Fundacją Wawelbergów, Towarzystwem Ogrodniczym Warszawskim. Został członkiem, a później prezesem Kolegium Kościelnego w zborze ewangelicko-augsburskim i rozwijał jego instytucje dobroczynne (Szpital Ewangelicki, Dom Starców i Sierot, Dom Sierot, Schronisko Czasowe i Ognisko Domowe dla Kobiet, pierwszy w Polsce Zakład dla Umysłowo Niedorozwiniętych). Był współorganizatorem gimnazjum filologicznego im. Mikołaja Reja, z wykładowym językiem polskim. W 1915 r. wystąpił z memoriałem do gen. Beselera w obronie nauczania w języku polskim. Po wybuchu I wojny światowej powierzono mu kierowanie działalnością charytatywną w Komitecie Obywatelskim m.st. Warszawy. W 1916 r. został wybrany radnym miasta. Zmarł 12 grudnia 1933 r.

[Na podstawie: biogram autorstwa Edwarda Muszalskiego, Polski Słownik Biograficzny]