Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1859-1930) – handlowiec, kolekcjoner polskich pamiątek narodowych.

Urodził się 1 stycznia 1859 roku w majątku rodziny Phullów, Rochale, pod Błoniem. Był synem Henryka (1826-1888), ziemianina, i Emilii Henrietty z Pothsów (1832-1919). Ród Phullów (de Phüll/ von Phüll) to niemiecki ród szlachecki pochodzący ze Starej Marchii, jego dzieje są dobrze udokumentowane od początku XIII wieku. Polska linia wywodzi się od urodzonego w dobrach Młociny Eugeniusza I (1801-1857), który był synem wysokiego dowódcy wojsk pruskich, a potem wojsk rosyjskich, Karola Ludwika Wilhelma von Phüll, szefa sztabu cesarza Aleksandra I w okresie wojny z Napoleonem.

Eugeniusz zawodowo zajmował się handlem, ale był człowiekiem wielu pasji. Z zamiłowania był przyrodnikiem, ogrodnikiem. Mieszkał w Warszawie, przy ul. Leszno 44, gdzie zgromadził ogromną bibliotekę oraz zbiór rycin o tematyce wojskowej, orderów, odznak i medali, biżuterii patriotycznej z lat 1794, 1831, 1861, 1863 oraz portretów zasłużonych Polaków (dziś część jego zbiorów znajduje się w posiadaniu Muzeum Warszawy). Zbiory swe udostępnił na wystawie pamiątek powstania styczniowego, zorganizowanej w Warszawie w lutym 1918 r., był członkiem komitetu tej wystawy. Z Anną Wilhelminą Eleonorą Evert miał troje dzieci. Zmarł 5 listopada 1930 r. i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach. T. 1, Warszawa 1932; Ewa Pustoła Kozłowska, Dawne Łomianki. Historia, ludzie, zabytki, Łomianki 2005]