Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1790–1846), geolog.
Urodził się w miasteczku Kohren w okolicach Altenburga w Saksonii. Był synem radcy prawnego Christiana Gottlieba (zm. 1826) i Henrietty Wilhelminy Eckhardt z Freiberga. W roku 1806 rozpoczął naukę w Akademii Górniczej we Freibergu, którą ukończył w 1810. Podjął studia prawnicze w Lipsku, ale zainteresował się także badaniami geologicznymi. W 1816 r. został profesorem Akademii Górniczej w Kielcach. Natychmiast po przyjeździe rozpoczął intensywne badania, których zwieńczeniem stała się synteza budowy geologicznej Polski, Geognostische Beschreibung von Polen (Altymetryczny opis Polski). W latach 1834–1842 pracował jako intendent w Mennicy Warszawskiej. Później powrócił do restytuowanego Wydziału Górnictwa. Uzyskał szlachectwo i herb Korun. Do końca życia nie opanował języka polskiego, jednak Polskę uważał za swoją drugą ojczyznę. Miał dwie żony: Mariannę Zofię Wilhelminę Fischer oraz Henriettę Hunger. Z pierwszego małżeństwa dochował się dziesięciorga dzieci, m.in. Jerzego Brunona (1820–1893). Jego dzieci zostały Polakami. Zmarł 2 października 1846 r. w Warszawie, spoczął na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

[Na podstawie: biogram autorstwa Antoniego S. Kleczkowskiego, Polski Słownik Biograficzny]