Jakub Stanisław Otto (de Otto)

 

(1778-1845) – oficer wojsk polskich.


Urodził się 12 lipca 1778 roku. Pochodził z rodziny, która na skutek prześladowań religijnych w bliżej nie określonym czasie opuściła Francję i osiadła w Saksonii, a jeden z przedstawicieli tej rodziny przybył do Polski za czasów króla Augusta II. Jan Baptysta, zapewne ojciec Jakuba Stanisława, został nobilitowany w 1775 roku.
 

Jakub Stanisław brał udział w insurekcji kościuszkowskiej, walczył w Legionach Polskich we Włoszech. W 1812 roku, jako oficer polski uczestniczył w wyprawie Wielkiej Armii na Moskwę. W 1815 roku przeszedł na służbę w armii Królestwa Kongresowego, od 1818 do 1830 roku był zastępcą szefa pracowni ogni wojennych w Dyrekcji Fabryki Pocisków. Opracował podręcznik nauki artylerii. Był członkiem loży masońskiej "Halle der Beständigkeit".
 

W związku z Teklą z Költzów (zm. 1874) miał synów: Jana Franciszka (1811-1875) żołnierza Wojsk Polskich i uczestnika powstania listopadowego oraz Leopolda Marcina (1819-1882) – duchownego ewangelickiego i działacza społecznego. Zmarł 19 grudnia 1845 roku we wsi Kamion (pow. sochaczewski), został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
 

[Na podstawie:  Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989.]