Jan Bogumił Plersch (Plersz, Pleys, Pleisch)

 

(1732–1817), malarz, dekorator wnętrz.
Był synem Jana Jerzego i Marii Magdaleny, córki Józefa Fontany. Rodzina Plerschów najprawdopodobniej wywodziła się z Saksonii, ale jego ochrzczono już w Warszawie. Studiował malarstwo w Augsburgu, w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu oraz u Szymona Czechowicza w Warszawie. Z początku pracował z wujem Józefem Fontaną oraz z Marcello Bacciarellim. Był nadwornym malarzem króla Stanisława Augusta, najwybitniejszym jego dziełem była wykonana w 1784 r. dekoracja ścian Gabinetu Konferencyjnego na Zamku Królewskim. Zajmował się także zdobieniem Łazienek Królewskich. Budował dekoracje teatralne. Był utalentowanym portrecistą, nie stronił od malarstwa religijnego. Mieszkał przy ul. Pokornej, później przy Świętojerskiej. W 1813 r., rozdawszy majątek krewnym, zamieszkał w klasztorze Bonifratrów. Zmarł 23 sierpnia 1817 r.

[Na podstawie: biogram autorstwa Barbary Król-Kaczorowskiej, Polski Słownik Biograficzny; Krystyna Lewicka, Barbara Osińska, Poczet artystów polskich i w Polsce działających, Warszawa 1996]