Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1848–1934), młynarz, kupiec i przemysłowiec.
Liebeltowie pochodzili z pogranicza Alzacji i Lotaryngii, skąd wywędrowali do Saksonii, a na początku XVIII w. do Prus. Do Warszawy przybyli z Torunia za panowania Stanisława Augusta. Pierwszymi przedstawicielami rodu osiadłymi w Warszawie byli Jan Henryk i Jakub. Jan Wilhelm urodził się 17 grudnia w rodzinnej posiadłości Powązki, jako syn Jana i Anny z Kornetów. Edukację rozpoczął w ewangelickiej szkole elementarnej przy ul. Młynarskiej 10, którą ukończył z wyróżnieniem. Następnie rozpoczął praktykę młynarską. Po powstaniu styczniowym zdał egzamin na majstra młynarskiego i zapisał się do Szkoły Realnej przy ul. Jezuickiej. Po jej ukończeniu podjął naukę w berlińskiej Szkole Handlowej. Po powrocie do Warszawy w roku 1876 ożenił się z Julią Marcelą, córką Augusta Ristowa (przemysłowca branży spożywczej) i Doroty Justyny z Klawów. W latach 1876–1887 prowadził rodzinne przedsiębiorstwo. W 1887 r. sprzedał powązkowską posiadłość władzom miejskim i kupił ziemię w Mokotowie, gdzie wzniósł willę „Wilhelmówka” według projektu Józefa Hussa, w 1911 r. przebudowaną na dochodową kamienicę ze sklepem kolonialnym, przejętym następnie przez synów. Miał jedenaścioro dzieci, dorosłego wieku dożyło siedmioro: Władysław, Aleksander, Alfred, Maria, Helena, Eugeniusz, Stefan i Ferdynand.

[Na podstawie: Tadeusz Władysław Świątek, Rody warszawskie, Warszawa 2007]