Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1797–1867), złotnik.
Urodził się 10 sierpnia w Warszawie. Jego ojciec, Konstanty, doktor medycyny, przybył do Warszawy z Lomatsch w Saksonii w 1794 r. Ożenił się z Anną Dorotą Bandau i miał z nią jeszcze dwóch synów: Jana Fryderyka Wilhelma (lekarza) i Konstantego (adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Kongresowego). Po śmierci ojca Karol został oddany na naukę do warszawskiego aptekarza Plewińskiego, ale po niedługim czasie przeniósł się na praktykę do zakładu złotniczego Jana Macieja Schwartza. W 1818 r. rozpoczął niemal dziesięcioletnią wędrówkę czeladniczą po Europie. Po powrocie do Warszawy uzyskał tytuł majstra i przyjęto go do cechu złotników. Niemal od razu, dzięki pomocy brata, otworzył sklep i warsztat na Krakowskim Przedmieściu. Dorobił się znacznego majątku, którego część przeznaczył na cele dobroczynne. Był wysoko ceniony za artyzm swoich wyrobów. Kilka lat przed śmiercią przeniósł sklep do domu Karola Beyera na rogu ul. Królewskiej i Krakowskiego Przedmieścia. Z żoną Rozyną Karoliną Werner, córką fabrykanta mydła, miał syna Wilhelma Ludwika (1834–1878), późniejszego właściciela wsi Borowa. Zmarł nagle 15 marca 1867 r. w Ozorkowie i został pochowany na miejscowym cmentarzu ewangelicko-augsburskim.

[Na podstawie: biogram autorstwa Jerzego Michalskiego, Polski Słownik Biograficzny])