Karol Wilhelm Albrecht

 

(1884-1945) – cukiernik, właściciel „Małej Ziemiańskiej”.

 

Urodził się w 1884 r. w Kłęczynie (?) w pow. włocławskim. Był synem Nikodema i Julianny z d. Tichy. Oboje rodzice, podobnie jak i on, byli wyznania ewangelicko-augsburskiego. Z zawodu był cukiernikiem. Podczas I wojny światowej, wspólnie z Janem Skępskim, otworzył kawiarnię „Mała Ziemiańska” przy ul. Mazowieckiej w Warszawie, która wkrótce stała się niezwykle popularnym miejscem spotkań ówczesnego „parnasu literackiego“. W okresie międzywojennym odbywały się tu m.in. przedstawienia kabaretu „Małe Qui Pro Quo”. Karol Albrecht założył jeszcze kilka filii „Małej Ziemańskiej”. Był także posiadaczem dużego zbioru obrazów malarstwa polskiego.

 

W 1940 r. za odmowę podpisania volkslisty został aresztowany i osadzony na Pawiaku; zwolniony prawdopodobnie dzięki wykupowi. Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Eudoksją Zofią z d. Bladinicz; powtórnie z Józefą Tamarą z Ablewskich. Zmarł 2 grudnia 1945 r. w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Młynarskiej w Warszawie.