Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1880-1946) diakonisa kościoła ewangelicko-augsburskiego.

Urodziła się prawdopodobnie 15 kwietnia 1880 r. w Warszawie. Była wyznania ewangelicko-augsburskiego. W 1904 r. została przyjęta do Diakonatu Warszawskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Świętej Trójcy i odtąd służyła w różnych placówkach należących do zboru tego kościoła: w Szpitalu Ewangelickim przy ul. Karmelickiej 10, Domu Starców przy ul. Żytniej 36 i Domu Sierot przy ul. Karolkowej 77. Ukończyła kurs pielęgniarski.

W 1940 r. odmówiła podpisania volkslisty. Działała w konspiracyjnym Stowarzyszeniu Polskiej Młodzieży Ewangelickiej „Jedność i Czyn”, gdzie zajmowała się m.in. organizacją pomocy materialnej dla starców. W czasie powstania warszawskiego została wypędzona z Warszawy i wraz z grupą diakonis i ich podopiecznych dotarła do Łowicza, gdzie w trudnych warunkach dbała o zabezpieczenie egzystencji swoich podopiecznych. Zmarła w Żyrardowie w 1946 r. i tam została pochowana.