Polacy z wyboru
Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku

(1917-1998), major pilot Wojska Polskiego, inżynier lotniczy.

Urodził się 31 października w Vevey w Szwajcarii, był wnukiem Karola Jana, synem Karola Stanisława i Haliny z Pfeifferów (1891-1944). Uczył się w gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie wraz z kolegami: Janem Bytnarem, Aleksym Dawidowskim i Tadeuszem Zawadzkim działał w 23. Warszawskiej Drużynie Harcerzy. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Studia przerwał wstępując do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie (k. Radomia). Po wybuchu II wojny św. dostał się do sowieckiej niewoli i został zesłany do Ust-Uchty, gdzie pracował jako drwal przy budowie linii kolejowej. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski ewakuował się przez Palestynę do Wielkiej Brytanii, gdzie trafił do Polskich Sił Powietrznych. Przydzielony do dywizjonu 308 wykonał w nim 92 loty bojowe, uczestnicząc w bombardowaniu niemieckich obiektów. Po II wojnie św. Sukcesywnie kontynuował przerwane studia zdobywając w 1963. r. tytuł magistra inżyniera na londyńskim uniwersytecie. W latach 1952-1991 pracował w przemyśle lotniczym. Stopniowo zbierał doświadczenia pracując dla różnych przedsiębiorstw lotniczych w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, USA i Francji. W latach 70., jako kierownik przedsiębiorstw brytyjskich, zajmował się międzynarodowym projektem utworzenia samolotu europejskiego (późniejszego Airbusa 320). W 1980 r. przeniósł się do Francji, gdzie - jako główny szef rozwoju technicznego w Airbus Industrie w Tuluzie - pracował przy opracowaniu projektów Airbusa: A320, A330 i A340. Po pięciu latach przeniósł się do USA, gdzie pracował w Hamilton Standard Division United Technologies Corporation (zajmował się nowymi systemami silnikowymi) i dla General Motors Corporation (był doradcą ds. silników lotniczych oraz aerodynamiki skrzydeł).

Był członkiem wielu organizacji społecznych, m.in: Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Aeronautycznego w Londynie, Amerykańskiego Towarzystwa ds. Aeronautyki i Astronautyki w Waszyngtonie, Stowarzyszenia Lotników Polskich w Londynie, Towarzystwa Przyjaciół Polski w Tuluzie, Klubu Seniorów Lotnictwa przy Aeroklubie Warszawskim, inicjatorem i prezesem Historycznego Towarzystwa Lotniczego w Warszawie. Zajmował się również popularyzacją historii polskiego lotnictwa. Był trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, ponadto Polową Odznaką Pilota oraz Air Force Medal. Żonaty z Hanną Marią Jasiukowicz (ur. 1925) miał czworo dzieci. Zmarł 28 września 1998 r. W Rustington w Wielkiej Brytanii, a jego prochy pośmiertnie trafiły do Polski i spoczywają w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim.

[Na podstawie: biogram autorstwa Zygmunta Kozaka, Polski Słownik Biograficzny].